Chcesz być fit? Spróbuj biegania po schodach

Zdobywanie schodów w stylu Rocky’ego, aby zwiększyć siłę i spalić niepotrzebne kilogramy? Czemu nie!

„Idź schodami, zamiast jechać windą”, lub “Zawsze wybieraj schody” to jedne z tych powiedzeń, które na stałe wpisały się w kanon mojego życia. Dlatego często z rozbawieniem patrze na ludzi, którzy dla samej tylko wygody korzystają z windy, albo z ruchomych schodów. Mimo, że do pokonania mieliby maksymalnie kilkadziesiąt stopni normalnych, tradycyjnych schodów, idą na łatwiznę, a później robią wielkie oczy stając na wadzę lub przed lustrem.

“Przytyłem 4 kg! O matko, muszę przejść na dietę!” – tak z pewnością myśli większość z nich. Zamiast zmiany tryby życia następuje zakup odchudzających herbatek, specjalnych tabletek i co? I okazuje się, że mimo kuracji, waga nie spada, co gorsze – czują się coraz gorzej.

To smutne, szczególnie dlatego, że rozwiązanie ich problemu jest banalnie proste. Ok, wiadomo powiedzonka to jedno, ale jak praktycznie zastosować je w życiu? Jak się do nich stosować?

Bieganie po schodach

Od jakiegoś czasu mieszkam na 9 piętrze. Wcześniej, aby wejść do mieszkania wystarczyło pokonać kilkanaście schodków, a teraz? Jest ich conajmniej kilkadziesiąt. Jest zdecydowanie trudniej, mimo to postawiłem sobie cel. Przynajmniej raz dziennie (spacery z psem, wymagają abym wychodził na dwór przynajmniej kilka razy dziennie) zejdę i wejdę schodami. Efekt? Pierwszy marsz był straszny, drugi już lepszy, a kolejne? Były czystą przyjemnością. Doszło nawet do tego, że w brzydką pogodę, zamiast zakładać na siebie pełny ekwipunek do biegania i wychodzić biegać na zewnątrz zakładam buty, krótkie spodenki, koszulkę i lecę na schody.

Co ciekawe bieganie po schodach stało się już oficjalnym sportem. Mamy przecież tak znaną Australijkę jak Suzy Walsham. Ta trzydziestopięcio letnia biegaczka trzykrotnie wygrała w konkursie Empire State Building Run-Up. Suzy jest w stanie wbiec na 86 piętro ikony Nowego Jorku w czasie niespełna 13 minut. Szok!

Rekordzistka początkującym biegaczom po schodach radzi, by na początku wbiegać na 5 piętro robić przerwę i biec dalej. Odpoczynek niekoniecznie musi być stabilny. Może to być chwila oddechu lub przejście następnego piętra wolnym krokiem. W trakcie treningu warto też wykorzystywać poręcze i barierki żeby rozciągnąć rozgrzane mięśnie. Kiedy już dojdziemy do wprawy, przebiegnięcie całego budynku (10 piętrowego) dwukrotnie, nie będzie stanowiło szczególnie dużego wyzwania.

Wiem, co mówię. Sam przy pierwszej próbie biegu zrobiłem 5 kursów z góry na dół i z powrotem. Nogi odmawiały posłuszeństwa, ale przy długim kursie, gdy zrobiłem 4 długości na schodach plus dwa kilometry regularnego biegu czułem się zdecydowanie lepiej.

Za pierwszym razem (przy każdym wbiegu) na piątym piętrze czułem niesamowite zmęczenie. Zdecydowanie szybszy oddech i ból mięśni ud. Następne piętra pokonywałem już w systemie jedno piętro biegu – jedno odpoczynku. Inaczej się po prostu nie dało.

Plusy takiego treningu?

– praca zdecydowanie większej ilości mięśni niż przy normalnym biegu
– możliwość biegania o każdej porze dnia i nocy przy każdej możliwej pogodzie

Czy trzeba czegoś więcej?

Na tę chwilę nie zamierzam próbować odbierać Suzy jej rekordu, będzie zmuszona poczekać na mnie trochę dłużej.

Ostatnia, ważna rzecz, istotna szczególnie dla tych osób, które mają wrażliwe kolana i stawy. W drodze powrotnej korzystajmy z wynalazku jakim jest winda. Schodzenie a tym bardziej zbieganie ze schodów, może narazić nasze stawy na niepotrzebne kontuzje kolan czy kostek.